Eind 2012 werd het besluit genomen om niet meer in de kanosport te investeren. Waar NOC*NSF keek naar de cijfertjes en koos voor het verleden, durfde ik in mezelf te investeren omdat ik wist dat ik mijn potentieel nog niet bereikt had. Door continu op zoek te zijn naar verbetering en mensen in je omgeving te zoeken die je hierbij kunnen helpen, zou ik de Olympische spelen van Rio halen en een medaille waardig programma terugverdienen.
Het lukte mij dankzij jullie steun om de kanowereld te doen verbazen. Met een 4de plek in 2014 tijdens de Worldcup in Praag en twee jaar later voer ik het Olympische landeticket binnen voor Nederland. Waar het me wel lukte om met een klein budget de wereldtop te bereiken, lukte het niet om NOC*NSF te overtuigen van mijn kunnen.
Als klein jongetje vertelde mijn opa dat je ridder kunt worden door een olympische medaille te halen en geridderd te worden door de koning. Lang ben ik in deze droom blijven geloven. Maar na het op een haar na missen van de Olympische spelen was het moeilijk voor mij om te ontwaken uit deze droom. Vooral nadat ik in december 2016 te horen kreeg dat er geen geld vrij zou komen voor mijn sport. Mijn liefde voor de sport en het wilde water ben ik niet verloren, wel ben ik tot de conclusie gekomen dat ik niet door wil met kano op het hoogste niveau.
Waar sommige mensen dromen van een leven als topsporter kan ik geen genoegen nemen met een levensstijl als topsporter. Het gebrek aan faciliteiten heeft bij mij de ondernemersgeest wakker geschud die geen genoegen neemt met stilstand. Waar zich in mijn ogen nu geen kansen meer voordoen op het gebied van sport heb ik maatschappelijk vlak wel een grote uitdaging gevonden. Waar ik eerst zelf gebruik maakte van de trainingsmaterialen en filosofie van Ultimateinstability om te kunnen concurreren met de wereldtop, ben ik nu verantwoordelijk voor de marketing en sales.