top of page
Zoeken

In de verte hoorde ik verschillende stemmen mijn naam roepen. Wat er aan de hand was, wist ik niet. Waar ik lag was een extreem gevoel van vrede. Tussen het alarm en het geschreeuw door begon ik de stemmen te herkennen. Het waren de jongens waarmee ik naar Florida was gereisd. Ik had nog niet door dat het om mij ging, totdat ik door het licht verblind werd en ik mijn collega in een korte flits boven me zag. Ik werd op mijn zij gelegd en er kwam bloed van mijn gezicht. Ik bleef mijn bewustzijn verliezen en werd weer getrokken naar de leegte. Het voelde alsof ik kon kiezen waar ik zou willen zijn. Pure vrede of terug naar de werkelijkheid met verstikking en stekende pijn op mijn borst van de hartmassage. Ik koos voor het tweede en het duurde nog even voordat ik bij zou komen en met de ambulance naar ziekenhuis gebracht zou worden.

Gelukkig hadden mijn vrienden snel door dat er iets niet klopte en hebben mijn blauwe stijve lichaam uit het water gehaald. Door een Shallow Water Blackout (SWB) ben ik bewusteloos geraakt onder water. Door het adequate handelen van vrienden mag ik blij zijn dat ik het nog kan navertellen. De arts van de intense of care vertelde me dat ik wel heel veel geluk heb gehad. De tijd dat ik in het water heb gelegen plus de temperatuur van het water zouden voor 95% van de mensen dodelijk zijn geweest.

Per jaar sterven er 140.000 duizend mensen wereldwijd aan verdrinking waarvan 20% door de SWB. Dit zijn meestal getrainde mensen die zich net zo als mij niet aangesproken hebben gevoeld door de waarschuwingen.

Ik had nooit ademhalingsoefeningen bij het water moeten doen en dankzij mijn vrienden kan ik het nog navertellen. Ik kan in woorden niet omschrijven hoe dankbaar ik ben om te leven. Ook ben ik blij dat ik de keuze gemaakt heb om te vechten en terug te komen. SWB kan iedereen overkomen. Van wedstrijdjes adem inhouden in de badkuip tot zoveel mogelijk baantjes onderwater zwemmen. Ben gewaarschuwd! Als ik jouw leven kan redden met dit verhaal is mijn missie geslaagd!

Shallow water blackout



Eind 2012 werd het besluit genomen om niet meer in de kanosport te investeren. Waar NOC*NSF keek naar de cijfertjes en koos voor het verleden, durfde ik in mezelf te investeren omdat ik wist dat ik mijn potentieel nog niet bereikt had. Door continu op zoek te zijn naar verbetering en mensen in je omgeving te zoeken die je hierbij kunnen helpen, zou ik de Olympische spelen van Rio halen en een medaille waardig programma terugverdienen.

Het lukte mij dankzij jullie steun om de kanowereld te doen verbazen. Met een 4de plek in 2014 tijdens de Worldcup in Praag en twee jaar later voer ik het Olympische landeticket binnen voor Nederland. Waar het me wel lukte om met een klein budget de wereldtop te bereiken, lukte het niet om NOC*NSF te overtuigen van mijn kunnen.

Als klein jongetje vertelde mijn opa dat je ridder kunt worden door een olympische medaille te halen en geridderd te worden door de koning. Lang ben ik in deze droom blijven geloven. Maar na het op een haar na missen van de Olympische spelen was het moeilijk voor mij om te ontwaken uit deze droom. Vooral nadat ik in december 2016 te horen kreeg dat er geen geld vrij zou komen voor mijn sport. Mijn liefde voor de sport en het wilde water ben ik niet verloren, wel ben ik tot de conclusie gekomen dat ik niet door wil met kano op het hoogste niveau.

Waar sommige mensen dromen van een leven als topsporter kan ik geen genoegen nemen met een levensstijl als topsporter. Het gebrek aan faciliteiten heeft bij mij de ondernemersgeest wakker geschud die geen genoegen neemt met stilstand. Waar zich in mijn ogen nu geen kansen meer voordoen op het gebied van sport heb ik maatschappelijk vlak wel een grote uitdaging gevonden. Waar ik eerst zelf gebruik maakte van de trainingsmaterialen en filosofie van Ultimateinstability om te kunnen concurreren met de wereldtop, ben ik nu verantwoordelijk voor de marketing en sales.





In de westerse wereld heeft een vrouw een knap gezicht wanneer de afstand tussen de lip en neus even groot is als het oog. Wijk je hier 1 millimeter van af dan heb je een normaal gezicht, wijk je 2 millimeter af dan vinden ze je gezicht minder prettig om naar te kijken. Het verschil tussen mooi en spuuglelijk is maar 2 millimeter van elkaar verwijderd.

Hetzelfde geldt in de sport. Iedereen heeft weleens tegen een voetbal geschopt en maar weinig mensen kunnen herhaaldelijk de lat van een doel raken. Het verschil zit hem in de precisie, een afwijking van 1 millimeter kan er al voor zorgen dat de bal twee meter over de lat gaat.

Een ander mooi voorbeeld komt uit de natuur. Door wolven te herintroduceren in het Yellow stone park in Amerika, veranderde de stroming van de rivier.

Ik wil je niet aanmoedigen om naar de plastische chirurg te gaan. Wat ik wel wil is je laten inzien dat je maar 2 millimeter verwijderd bent van je doel. Ook al lijkt je doel nog zo ver weg, de aftrap is het belangrijkst.

bottom of page